اخبار جوانرود

شهرستان جوانرود

اخبار جوانرود

شهرستان جوانرود

کشاورزی در استان کرمانشاه

رشد و توسعه کشاورزی میهن اسلامی یکی از بارزترین آرمانهای ملی در دوره کنونی است، تحقق این آرمان در گرو تغییرات اساسی و همه جانبه در ساختار کشاورزی موجود، مشارکت گسترده نیروها ، مدیریت و بهره برداری مطلوب از منابع و امکانات و سازماندهی و هدایت سنجیده و برنامه ریزی شده به شیوه علمی وعقلایی است بدون برنامه ریزی نمی توان به هدف افزایش تولید کشاورزی و بهره گیری مطلوب از منابع و عوامل تولید جامه عمل پوشاند و از انبوه دشواریها ، مشکلات طبیعی و تنگناها ساختاری رهایی یافت و شرایط مطلوب برای شکوفایی و توسعه بخش کشاورزی فراهم ساخت نقش حیاتی و استراتژیک بخش کشاورزی در نظام اقتصادی - اجتماعی کشور و رسالت سنگینی که در پیشبرد توسعه ملی و تامین نیازهای اساسی جامعه بعهده بخش کشاورزی است بر اهمیت و لزوم برنامه ریزی افزوده است . رشد سریع جمعیت کشور تقاضا برای محصولات کشاورزی را فزونی بخشیده و آهنگ رشد تقاضا بر نرخ رشد تولید پیش گرفته است . تداوم این عدم تعادل در دهه اخیر موجب شده که تولیدات کشاورزی تامین کننده نیازهای ضروری کشور در زمینه مواد غذایی و محصولات کشاورزی نبوده و هر ساله قسمت قابل ملاحظه ای از نیازها به ناگزیر از خارج از کشور تامین گردد. با توجه به ابعاد سیاسی واردات مواد غذایی تامین هر چه بیشتر نیازهای غذایی از تولیدات داخلی ضرورتی مبرم یافته و پس از انقلاب همواره از اهداف استراتژیک برای استقلال و عدم وابستگی قلمداد شده است .

مشخصات کلی کشاورزی :

استان کرمانشاه با مساحتی در حدود 24500 کیلومتر مربع در غرب ایران بین 33 درجه و 6 دقیقه تا 35 درجه و 15 دقیقه عرض شمالی و 454 درجه و 24 دقیقه تا 48 درجه و 30 دقیقه طول شرقی از نصف النهار کرینویچ قرار گرفته است ، استان کرمانشاه از نظر جغرافیایی منطقه ای است کوهستانی و بوسیله رشته کوههای زاگرس که دارای امتداد شمال غربی جنوب غربی می باشد پوشیده شده است ارتفاع نواحی کوهستانی استان بین 2000 تا 3000 متر از سطح متغییر بوده و قله های بیش از 3000 متر نیز مشاهده میگردد، ارتفاع دشتها عموما بیش از 1000 متر از سطح دریا می باشد که گاه تا 2000 متر نیز می رسد . استان کرمانشاه با آب و هوای متنوع و منابع آب و خاک از امکانات بالقوه بسیار بالایی برای توسعه کشاورزی برخوردار است دشتهای وسیع این استان در نواحی سرد و معتدل و گرم گسترده شده است. تولید محصولات سرد سیری و نیمه گرمسیر ( مثل خرما و مرکبات ) از ویژگیهای خاص استان میباشد، که در کمتر استانی دیده می شود. خاک در هیچ یک از دشتهای استان بغیر از مقدار بسیار جزئی در مناطق گرمسیری نفت شهر و سومار عامل محدود کننده توسعه کشاورزی نیست و همچنین منابع آب استان از ظرفیت و قابل توجهی برخوردار است که در حال حاضر بنا به دلایل مختلف از روش سنتی استفاده می شود ، بنابر این استفاده از این منابع مستلزم سرمایه گذاری و بکارگیری تکنیک های پیش رفته است.

ویژگیهای اجتماعی:

استان کرمانشاه بر اساس تقسیمات کشوری دارای 14 شهرستان،28 شهر،29 بخش و 85 دهستان می باشد.این استان با مساحتی برابر 24586 کیلومتر مربع حدود 1.5 درصد از مساحت کل کشور را در بر داشته و هیجدهمین استان از این نظر محسوب می شود.جمعیت استان کرمانشاه از 1778596 در سال 1375 به 1879385 در سال 1385 رسیده است که از این تعداد 957325نفر مرد و 922060نفر زن می باشند.پرجمعیت ترین شهرستان استان،کرمانشاه با 967196 و کم جمعیت ترین شهرستان،ثلاث باباجانی با 38580 می باشد.سهم جمعیت مناطق شهری و روستایی استان از کل جمعیت استان در سال 1375 به ترتیب 61.8 و 38.2 درصد بوده است که به ارقام 67.1 و 32.9 درصد در سال 1385 تغییر یافته است.مقایسه جمعیت استان در سال 1385 با کل جمعیت کشور نشان می دهد که استان با مساحتی برابر 1.5 درصد مساحت کل کشور قریب به 2.5 درصد کل جمعیت کشور را در خود جای داده است.

منابع خاک :

مطالعات نیمه تفضیلی خاکشناسی استان کرمانشاه که در طی زمان نسبتا" طولانی موسسه خاکشناسی و با همکاری سازمان خوار وبار جهانی و مهندسین مشاور آبکار انجام گردیده است نشان می دهد در این طبقه بندی خاکهای منطقه طبق استانداردهای موسسه خاکشناسی و حاصلخیزی خاک در تحت 6 درجه مختلف طبقه بندی گردیده اند که در آن درجات 1 و 2 و 3 قابل کشت و آبیاری میباشند و درجه 4 تحت شرایط خاصی و برای گیاهان بخصوصی قابل آبیاری بوده و درجه 5 در حال حاضر غیر قابل کشت و آبیاری است و احتیاج به مطالعات بیشتری جهت تعیین درجه آبیاری دارد و درجه 6 غیر قابل آبیاری میباشد و بطور کلی اکثر خاکهای استان جزء گروههای brown و colluvial وgrumosoil وvertisoil میباشند.

تقسیم بندی هیدرولوژیکی حوزه های آبریز :

بر اساس تقسیم بندی مطالعات طرح جامع آب کشور استان کرمانشاه در محدوده حوزه های آبریزی کرخه علیا و سیروان و رودخانه های مرزی واقع شده است . هر یک از حوزه های آبریز به زیر حوزه های زیر تقسِم می گردد .

کرخه علیا :

زیر حوزه های گاماسیاب - دینور : رودخانه های این زیر حوزه از همدان جریان پیدا می کند . وسعت زیر حوزه گاماسیاب - دینور 1169000 هکتار بوده و بلندترین نقطه 385 متر و حداقل 1242 متر رودخانه هایی که در این مناطق جریان دارند عبارتند از رودخانه های گاماسیاب ، جایشان خرم رود دینور مریم نگار و مهمترین دشتهای این زیر حوزه عبارتند از کنگاور - سنقر - دینور - صحنه - بیستون و هرسین که وسعتی حدود 161400 هکتار داشته که 5/ 6 % مساحت استان را دربر بگیرد .

زیر حوزه قره سو :

رودخانه های این حوزه از سراب روانسر شروع شده و در مسیر بطرف کرمانشاه رودخانه مرگ مه از دشت ماهیدشت سرچشمه می گیرد، در محل دو آب ( پل شاهگدار ) به قره سو می پیوندد قبل از رسیدن این رودخانه به کرمانشاه ، رودخانه رازآور که از دشت بیلوار و کامیاران سرچشمه گرفته است به قره سومی پیوندد . زیر حوزه های قره سو قسمتهائی از استان کردستان و استان کرمانشاه را پوشش می دهد . وسعت دشتهای قره سو 244205 هکتار است که معادل 8/9 کل مساحت استان میباشد . دشتهای این محدوده عبارتند از ماهیدشت ، سنجابی و بیلوار کرمانشاه .

زیرحوزه چرداول ، سیمره و کرند :

رودخانه های مهم این زیر حوزه عبارتند از سیمره ، جزمان ، رودخانه کرند و راوند و دشتهای مهم این زیر حوزه عبارتند از دشت کرند ، اسلام آباد ، حسن آباد شیان ، هرسم ، گواور جلالوند و تالاندشت با وسعتی معادل 81745 هکتار که 3/3 درصد از کل استان را در بر میگیرد .

حوزه سیروان :

رودخانه های مهم این حوزه عبارتند از کاوه رود ، زیمکان ، لیله ، مره خیل ، آب زرشک و شمشیر و دشتهای مهم آن عبارتند از سنقر ، پاوه و جوانرود و بخشی از سنقر و بیونیج و کوزران با مساحتی معادل 97617 هکتار که معادل 9/3 درصد از کل مساحت استان را در بر میگیرد .

حوزه مرزی غرب کشور :

رودخانه های مهم این حوزه که در استان جریان دارند عبارتند از الوند ، دیره گیلان ، قوره تو ، آب ماهیت ، هراسان ، کنگیر ، آب نفت و دشتهای مهم آن عبارتند از دشت ذهاب ، سر قلعه ، ازکله ، وجکیران ، قلعه شاهین ، دیره ، بریموند بالی ، کفر آور ، چله ، گیلانغرب ، قصر شیرین ، خسروی ، سومار و نفت شهر که وسعتی معادل 74200 هکتار که معادل 3 درصد سطح کل استان را در بر می گیرد .

منابع آبهای زیر زمینی :

منابع آبهای زیر زمینی استان از دو گروه سفره های آب زیر زمینی ، آبرفتی و مخازن آهکی تشکیل شده است . با مطالعاتی که تاکنون بوسیله وزارت نیرو و مهندسین مشاور به کمک نتایج تجسسات ژئوفیزیک بررش الکتریک و چاههای اکتشافی انجام شده عمق آبرفت در دشتهای منطقه می توان حدود 30 تا 300 متر تخمین زد . سطح برخورد به آب اصولا" در تمام دشتها چندان عمیق نمی باشد و در اکثر نقاط به سطح زمین نزدیک است مخصوصا" در فصل بهار با بالا آمدن سطح استاتیک آب قسمتی از اراضی بصورت باتلاق در می آیند بطور کلی در تمام منطقه سطح آب زیر زمینی بین 5/0 تا 10 متر متغییر بوده و حداکثر آن تا40 متر می باشد . سفره آبهای زیر زمینی در حاشیه دشتهای آزاد بوده و وجود یک لایه رسی در اعماق کم باعث ایجاد سفره آبهای تحت فشار در بیشتر نقاط شده مثل دشتهای سنجابی که تعدادی از چاههای اکتشافی و چاههای بهره برداری بین 30 - 1 لیتر در ثانیه آرتزین نموده است . همچنین بخشی از نزولات جوی از طریق درز و شکاف موجود در تشکیلات آهکی که در محدوده استان در سطح وسیعی پراکنده اند ، به داخل تونل آهکی نفوذ نموده و در نتیجه مخازن آهکی منطقه را بوجود آورده اند . که تشکیل سرابهایی با آبدهی بسیار بالا مثل چشمه طاقبستان و سراب نیلوفر و خضر زنده را میدهد .

نحوه استحصال آب :

آب از رودخانه های استان بصورت پمپاژ از رودخانه ، ایجاد بندهای انحرافی سنتی موقت و احداث بندهای انحرافی بتونی و بهره برداری از آبهای زیرزمینی بطور کلی توسط چاه عمیق و نیمه عمیق و قنات صورت می گیرد . بنابر این توسعه کشاورزی در گرو توسعه بهره برداری بهینه از منابع آب و اعمال مدیریت صحیح آب در شرایط کنونی است در صورت اجرای طرحهای مهار و ذخیره آبهای سطحی در حوزه های مجاور و ایجاد تاسیسات مناسب توزیع آب و استفاده بهینه از مخازن زیرزمینی به ویژه منابع آهکی می توان سطح زیر کشت فعلی را به نحو چشمگیری افزایش داد .

منابع جنگل و مرتع :

وسعت جنگلهای استان حدود 822272 هکتار برآورد شده است . که عمدتا" از گونه های بلوط و بفه تشکیل شده است و در بعضی مناطق بعنوان مرتع نیز مورد استفاده قرارمی گیرد . همچنین فرآورده های جنبی آن از جمله سقز مورد بهره برداری روستائیان است .

مراتع استان به مساحت 799969 هکتار می رسد که میزان تولید علوفه آن 968000 تن می باشد ، در حال حاضر تعداد واحد دامی خیلی بیشتر از ظرفیت مراتع می باشد این جنگلها و مراتع بشدت طی سالیان متمادی مورد تخریب و تجاوز قرار گرفته و در حال حاضر بصورت پوششی عمدتا تنک همراه با مراتع و زمینهای زراعی میباشد ، از نظر حفظ محیط زیست و حفظ آب و خاک دارای اهمیت بسزایی بوده مضافا اینکه دارای محصولات فرعی عمده ای از جمله سقز میباشد همچنین با استعدادی که این عرصه دارد در صورت توجه و احیاء با رعایت جنگلداری تلفیقی میتوان به تولید چوب مناسب دست یافت .

بخش دام و طیور :

روند افزایش جمعیت و محدودیت منابع تولید خصوصا" در زمینه فرآورده های دامی و همچنین جلوگیری از واردات وخروج ارز و رسیدن به خودکفایی در این زمینه ضرورت حداکثر استفاده و بهره برداری در واحد دام بیش از پیش ایجاد نموده است . پیشرفت عظیمی که در زمینه های مختلف دامپروری از نظر اصلاح نژاد ، بهداشت دام و تغذیه حاصل شده است . چارچوب و محدوده فعالیتهای ما را در برنامه ریزی و استفاده صحیح از منابع و پتانسیلهای موجود مشخص می نماید . از نقطه نظر مدیریت دامپروری باید بین شرایط محیطی و استعداد ژنیتکی دام تناسب منطقی و حساب شده باشد چنانچه محیط نامناسب باشد استعداد ژنیتکی دام بروز نخواهد کرد و بر عکس آن نیز باعث هرز رفتن امکانات موجود خواهد شد لذا با توجه به شرایط آب وهوایی میزان بارندگی و وضعیت آب و خاک کشورمان مسلما" تغییر کلی شرایط محیطی ممکن نیست و باید به تناسب امکانات موجود از نظر منابع تامین علوفه نوع دام توانایی ارائه خدمات و همچنین شرایط فرهنگی و اقتصادی و ظرفیت پذیرش دست آوردهای علمی توسط دامداران اقدام به برنامه ریزی نمود که بدور از واقعیتها نباشد .

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد