عکس زیبایی از دامنه های شاهو ( ۱۵ کیلومتری جوانرود شبانکاره )

عکس زیبایی از دامنه های شاهو ( ۱۵ کیلومتری جوانرود شبانکاره  )

عکسی از ماموستا ملا محمد امین کلاشی ( حسینی )

عکسی از ماموستا ملا محمد امین کلاشی  

عکسی از ماموستا ملا مجید موحد

عکسی از ماموستا ملا مجید موحد   

شرحِ حالِ علامه ملّا عبد المجید موحّد نادری

شرحِ حالِ علامه ملّا عبد المجید موحّد نادری

مأخذ: نامۀ موحّد (سوگنامۀ استاد علامه عبدالمجید موحّد نادری)،صص 5 ـ 3، به کوشش: عبدالسّتار نقشبندی، روانسر، تیرماه ۱۳۸۷ .

    " استاد ملا عبد المجید نادری تبار" که بعد‌ها هنگام تعویض شناسنامه ـ  به وسیلۀ یکی از طلبه‌هایش ـ  نام خانوادگی او به "موحّد" تغییر یافت (1) ؛ در سال 1283 شمسی در قریۀ "پیروزه" از توابع شهرستان جوانرود و در خانوادۀ یکی از نوادگان" پیرمیکائیل دودانی" به نام " باویس" فرزند " فقیه محمود"، پا به عرصۀ وجود نهاد. خانوادۀ استاد یک خاندان روحانی بود که در میان "عشایرِ ندری" مقامِ پیشوایی دینی داشته و دارای امتیاز علمی بودند.

   وی در سن 6 یا هفت سالگی تحصیلات ابتدایی را نزدِ پسرعمویش "استاد ملا احمد ندری پیروزه" آغاز کرد و به آموختنِ قرآن و برخی از کتابهای فارسی و کُردی از قبیل گلستان و اسماعیل نامه و بیا داود و روله بزانی پرداخت.

سید محمد طاهر سیدزاده هاشمی :

سید محمد طاهر سیدزاده هاشمی :

آن عارف دلسوخته ، آن عاشق دلباخته ، آن ادیب والا مقام ، آن شاعر با شعور ، آن نویسنده زبر دست ، آن مورخ آگاه ، آن هنرمند و خوشنویس متواضع ، آن محب آل بیت اطهار و صحابه ابرار فرزانه زمانه مرحوم سید محمد طاهر سیدزاده هاشمی در سال 1292 ش برابر با 1332 ه.ق در روستای دولت آباد روانسر لاز خانواده اهل علم و عرفان چشم به جهان گشود . نامش محمد طاهر ، کنیه اش ابولحسن ، در لقب ضیاءالدین را به او داده و شهرتش سید زاده هاشمی و در شعر «طاهر» تخلص می کرد . ایشان فرزند سید قیدار هاشمی –سید الدوله- و برادر کوچکتر سید وجیه الدین و سید علی است . مادرش مرحومه اختر خانم صبیه فتاح بیگ –سردار اکرم- ولدبیگی می باشد . خاندان استاد از سلسله سادات برزنجی است . جدش شیخ رسول سوله ای برزنجی در حدود سال 1247 ه.ق به ایران آمده و عاقبه العمر در دولت آباد روانسر جایگزین می شود . و مدرسه علوم دینی دولت آباد را بنا می نهد . خود استاد ابتدا نزد خاتون مریم همسر مرحوم سید عارف لونی شروع به قرآن خواندن و تحصیل می کند هم چنین نزد سید عارف – ملا محمد رحیم روحانی سنندجی – سید شریف کردستانی – استاد بدیع الزمان مهی سنندجی – ملا عبدالمجید موحد نادری – مرحوم والدش درس خوانده و به تعلیم علوم معقول و منقول پرداخته . بعد از فوت پدر ، مسئولیت اداره و سرپرستی مدرسه علمیه و تکیه دولت آباد را به عهده می گیرد . اشعار و مقالات خود را برای چاپ در مجله کردی «گلاویژ» با امضا طاهر کرمانشاهی ارسال می کرد مدتی با بخش کردی رادیو همکاری می کرد . بالاخره استاد در دوم تیرماه 1370 شمسی مصادف با عید قربان در کرمانشاه وفات نموده و با تجلیل فراوان در دولت آباد روانسر به خاک سپرده شد . استاد در علوم اسلامی ، ادبیات عرب ، تاریخ اسلام و ... خوشنویسی صاحب نظر بودند . خط نسخ را در نهایت زیبایی می نوشت کتاب قرآن کریم ، صحیفه سجادیه ، دلایل الخیرات و ... با خط نسخ خود نوشته اند . اشعارش به کردی و فارسی بیشتر جنبه عرفانی و مناجات داشت . هفت بندش در کتاب «هه وارگه ی دلان» توصیف پیامبر و درخواست شفاعت از آن رحمه للعالمین است :

یا رسول الله حح زین و تیشکاوم ره حمه تی       ده ردی خاکی ریت له نووری هه ردوچاوم ره حمه تی

من به تیری طه عن و لومه ی ناکه سانی روزگار     کون کونه سینه و دل و جه رگ و هه ناوم ره حمه تی

  یا رسول الله ده خیله ک بانه که ن بی حورمه تم      زور زه لیل و خوارو په ست ودل به تاوم ره حمه تی

ری دی ئه ی سالاری دین «طاهیر» له سایه ی ره حمی خوت

ئه ی بوله ندی به خشی دین و جاه و ناوم ره حمه تی