سید محمد طاهر سیدزاده هاشمی :

سید محمد طاهر سیدزاده هاشمی :

آن عارف دلسوخته ، آن عاشق دلباخته ، آن ادیب والا مقام ، آن شاعر با شعور ، آن نویسنده زبر دست ، آن مورخ آگاه ، آن هنرمند و خوشنویس متواضع ، آن محب آل بیت اطهار و صحابه ابرار فرزانه زمانه مرحوم سید محمد طاهر سیدزاده هاشمی در سال 1292 ش برابر با 1332 ه.ق در روستای دولت آباد روانسر لاز خانواده اهل علم و عرفان چشم به جهان گشود . نامش محمد طاهر ، کنیه اش ابولحسن ، در لقب ضیاءالدین را به او داده و شهرتش سید زاده هاشمی و در شعر «طاهر» تخلص می کرد . ایشان فرزند سید قیدار هاشمی –سید الدوله- و برادر کوچکتر سید وجیه الدین و سید علی است . مادرش مرحومه اختر خانم صبیه فتاح بیگ –سردار اکرم- ولدبیگی می باشد . خاندان استاد از سلسله سادات برزنجی است . جدش شیخ رسول سوله ای برزنجی در حدود سال 1247 ه.ق به ایران آمده و عاقبه العمر در دولت آباد روانسر جایگزین می شود . و مدرسه علوم دینی دولت آباد را بنا می نهد . خود استاد ابتدا نزد خاتون مریم همسر مرحوم سید عارف لونی شروع به قرآن خواندن و تحصیل می کند هم چنین نزد سید عارف – ملا محمد رحیم روحانی سنندجی – سید شریف کردستانی – استاد بدیع الزمان مهی سنندجی – ملا عبدالمجید موحد نادری – مرحوم والدش درس خوانده و به تعلیم علوم معقول و منقول پرداخته . بعد از فوت پدر ، مسئولیت اداره و سرپرستی مدرسه علمیه و تکیه دولت آباد را به عهده می گیرد . اشعار و مقالات خود را برای چاپ در مجله کردی «گلاویژ» با امضا طاهر کرمانشاهی ارسال می کرد مدتی با بخش کردی رادیو همکاری می کرد . بالاخره استاد در دوم تیرماه 1370 شمسی مصادف با عید قربان در کرمانشاه وفات نموده و با تجلیل فراوان در دولت آباد روانسر به خاک سپرده شد . استاد در علوم اسلامی ، ادبیات عرب ، تاریخ اسلام و ... خوشنویسی صاحب نظر بودند . خط نسخ را در نهایت زیبایی می نوشت کتاب قرآن کریم ، صحیفه سجادیه ، دلایل الخیرات و ... با خط نسخ خود نوشته اند . اشعارش به کردی و فارسی بیشتر جنبه عرفانی و مناجات داشت . هفت بندش در کتاب «هه وارگه ی دلان» توصیف پیامبر و درخواست شفاعت از آن رحمه للعالمین است :

یا رسول الله حح زین و تیشکاوم ره حمه تی       ده ردی خاکی ریت له نووری هه ردوچاوم ره حمه تی

من به تیری طه عن و لومه ی ناکه سانی روزگار     کون کونه سینه و دل و جه رگ و هه ناوم ره حمه تی

  یا رسول الله ده خیله ک بانه که ن بی حورمه تم      زور زه لیل و خوارو په ست ودل به تاوم ره حمه تی

ری دی ئه ی سالاری دین «طاهیر» له سایه ی ره حمی خوت

ئه ی بوله ندی به خشی دین و جاه و ناوم ره حمه تی

وجیهه هاشمی :

وجیهه هاشمی :

سید وجیهه الدین سیدزاده هاشمی فرزند مرحوم سید قیدار «سیدالدوله» برادر مرحوم سید طاهر سیدزاده هاشمی به سال 1322 شمسی در آبادی دولت آباد روانسر متولد گردید و در ماه ربیع الاول سال 1399 ه.ق برابر با بهمن ماه 1357 شمسی در گذشت . او انسانی با فضل و کمال و دارای ذوق شعری بود و تا حدودی با زبان عربی و فرانسه نیز آشنایی داشت :

فراق سرو بالایی دلم را همچو خون کرده                          روان گردیده از دیده ، کنارم لاله گون کرده

ز شیرین دلبری ، لیلی وشی مجنون و شیدایم               که چون فرهاد صد خسرو شهید بیستون کرده

بدلبر گو :«وجیها» راستی دردو غم هجرش             مرا سیر از حیات خویش و این دنیای دون کرده

خورشید نمای داواشی :

خورشید نمای داواشی :

خورشید نما دختر داوشی محمد و خواهر میرزا احمد محمدی داواشی ، بانوی آگاه ، با تقوی و گرویده طریقه قادریه بوده است . و مانند برادرش در سرودن اشعار کردی و بدیهه گویی ذوق سرشاری داشته و به سال 1385 ه.ق پس از 65 سال زندگی بدرود حیات گفته است . اینک قطعه شعری از این شاعره که درباره مرشد خود سید صفاءالدین برزنجی هاشمی سروده است :

یه خورشید واته ن ، دایم غه مینه ن                      غه مین دوری صفاءالدینه ن

جادار عه زیز پیر ئیرشاد بو                                   وه کیل زینده ی غه وث به غداد بو

بواچو سه رمه ست باده ی شاکریم                      که لب ئاسانه ی عبدالقادریم

آقا عنایت هدایتی :

آقا عنایت هدایتی :

آقا عنایت فرزند آقا هدایت بن ملا نشأت با خوانین جوانرود قرابت داشته . او هم جزء دستگیرشدگان سران عشایر بوده و پس از ده سال زندان در اصفهان ، به سال 1320 شمسی آزاد گردید . انسانی فهیم ، وزین و اهل شعر و ادب بود در سال 1335 ه ش برابر با سال 1376 ق در سن 75 سالگی در قریة که لی جوانرود در گذشت . از شعر فارسی ایشان در زندان :

خداوندا چه باید کرد ، شد عمری گرفتارم                      به زندان بلا محکوم مأمورین غدّارم

شکایتها به دل دارم از این حکام خون آشام                 که پندارند چون آنانم و فردی تبه کارم

«عنایت» را جگر خون است ز این اوضاع آشفته           مگر با لطف خود کاری کند خلاق دادارم

ملا محمد جوانرودی :

ملا محمد جوانرودی :

ملا محمد فرزند سید مهدی جوانرودی متولد به سال 1285 ه ق انسانی دانشمند و عارفی ارجمند بوده که پس از خاتمه تحصیلات در بیاره نزد ملا عبدالقادر مدرس کانی کبودی به اجازه علمی نایل آمده ، دست ارادت به شیخ عمر ضیاءالدین نقشبندی داده ، و در خانقاه ایشان تا آخر حیات به سال 1367 ه.ق سمت تدریس و امامت داشته است .