ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
اهل حق نام فرقه اى است که در قرن هفتم هجرى در منطقه کردنشین غرب ایران مجاور کشور عراق شکل گرفت. «اهل حق» و «یارسان» دو نام مشهور براى این فرقه است ، ولى با الفاظ دیگرى نیز همچون طایفه سان ، طایفه ، یارستان ، على اللهى ، درویش گورانى (شناخت فرقه اهل حق ، ص 18) ، آیین حق ، آیین حقیقت و دین حقیقت (حق الحقایق ، ص 315 ، 317 ، 420) از این فرقه یاد مى شود. یارسان بنا به قولى مخفف یارستان و به معناى یاران حق است (سرسپردگان ، مقدمه ، ص 10) و به قولى دیگر مرکب از دو کلمه یار (به معناى دوست و صحابه) و سان (به معناى شاه و سلطان) است که روى هم به معناى پیروان و یاران سلطان اسحاق مى باشد (نامه سرانجام ، ص 22). نامى از این فرقه به طور خاص در کتب معروف فرقه شناسى و ادیان به میان نیامده است و از آن جا که تا این اواخر اهل فرقه ، عقاید خود را سرّ مگو دانسته و از افشاى آن خوددارى مى کردند ، اطلاعات مستند و جامعى از عقاید و آداب آنها در دست نبود.
ادامه مطلب ...
زیستگاه:
ایل جاف در سرزمین وسیعی که از شمال به منطقه جنوبی سلیمانیه عراق و حلبچه و اورمان جنوبی، از شرق به دامنه شرقی رشته کوه شاهو، کامیاران و بیلوار و میان دربند، از جنوب به منطقه سنجابی (الهیارخانی)، قلخانی، سرپلذهاب و از مغرب سراسر با خاک عراق کنونی یعنی از مغرب (هرتا) hertā و کناره رود سیروان در خط مرز و در شمال تا کناره رود قورهتو در جنوب این خاک محدود است.
هزاران سال است که این محدوده زیستگاه این ایل بوده است
زبان هورامی جزو زبان های هند و اروپایی و یکی از شاخه های اصلی پارسی باستان است.
فرهنگ قوم کرد که هورامی ها در طول تاریخ در جوار آنها بوده و به واسطه نزدیکی از سرزمینشان با آنها ممزوج شده اند مجموعه ای به هم پیچیده و ناشناخته از دل تمدن باستانی و شگفت انگیز بین النهرین در دو سوی جلگه های سرسبز و کوه های سر به فلک کشیده زاگرس می باشد. این تمدن کهن تاکنون به صورت شفاهی سینه به سینه و گوشه هایی اندک به صورت نوشتار از دل دوران های گذشته به صورتی پویا و زایا ره به در برده و تا حد امکان به دور از گزند عوامل خارجی باقی مانده است که باید بسان میراثی گرانبها نگه داشته و در حفظ و حراست از آن کوشید و نگذاشت که عده ای به نام فرهنگ ودفاع از آن این هویت دیرین را لکه دار کرده و در زیر نام اتحاد زبان ها آن را در خود ذوب نمایند.
ادامه مطلب ...جوانرود ، شهرستان و شهری در شمال غربی استان کرمانشاه.
1) شهرستان مرزی جوانرود از مغرب به خاک عراق محدود میشود و مشتمل است بر دو بخشبه نامهای مرکزی و کَلاشی، و یک شهر بهنام جوانرود (مرکز شهرستان).
شمال و مشرق شهرستان کوهستانی است. کوههای مهم آن، که جزو رشتهکوه زاگرساند، عبارتاند از: زیلان در 29 کیلومتری جنوب پاوه، کَشه کوه و کوه سیاه هر دو در حدود 31 کیلومتری جنوب غربی پاوه، کوههای ماموکُران، بازان، کانِ دزدان و کوه گِرده برگیر (جعفری، ج 1، ص 293، 337، 432، و جاهای دیگر). غار معروف کاوات در دامنه رشته کوه شاهو، در شمال دره قوری قلعه، قرار دارد (سلطانی،ج 1، ص 88؛ جغرافیای کامل ایران، ج 1، ص 405ـ406).
رودهای دائمی زِمکان/ زیمَکان (به طول ح 160 کیلومتر)، لیله/ لیلا/ آب لیلی، آب زرشک و دشت خور/ خُر، همه با جهت عمومی جنوب شرقی ـ شمال غربی، و رود قرهسو (از سرشاخههای سَیمَره * ) در مشرق شهرستان جریان دارد ( فرهنگ جغرافیائی آبادیها ، ج 45، ص 71، ج 46، ص320).
ادامه مطلب ...بگزاده جلد: 12 شماره مقاله:5001 |
بِگْزاده، یا بیگزاده، نام یک گروه بزرگ کُرد زبان پراکنده در شمال غرب ایران و مناطقى از سلیمانیة عراق. بگزادهها را یکى از گروه بزرگان ونجبای کرد دانستهاند نیکیتین، 85.
خاستگاه و پیشینة تاریخى: خاستگاه کردهایبگزاده بهدرستى معلوم نیست. به نظر مىرسد که اصل و ریشة بگزادگان ایران و عراق مشترک باشد. اوبن سیاح فرانسوی که در 906-907م در ایران بهسر مىبرد، راجع به بگزادههای ایران مىنویسد: نسب آنها به پیربوداق فرزند شیرخان بنیانگذار ساوجبلاغ، از کردان مُکری آذربایجان مىرسد. پیر بوداق دو فرزند به نامهای عبدالعزیز سلطان و عبدالله بیگ داشت. اعقاب عبدالعزیز به خانزاده شهرت یافتند و در شهرها نشیمن گزیدند، و نوادگان عبدالله به بگزاده معروف شدند و در کوهستانها پراکنده گشتند.