ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
شیخ عبدالکریم خانه شوری :
شیخ عبدالکریم فرزند سید احمد بن سید محمد بن سید عبدالرحیم ، در حدود سنة 1303 ه.ق در
آبادی خانه شور باباجانی تولد یافت و جهت تحصیل به شهرهای عراق رفته تا اینکه به سال 1331 ه.ق یکی از استادانش شیخ معروف نرگسه جار مدرس آبادی احمد برنده فوت نموده و شیخ بنا به دعوت اهالی آنجا و تصویب شیخ نجم الدین نقشبندی به آن روستا رفته و تدریس و امامت آنجا را تا آخر حیات برعهده گرفته .
ایشان انسانی خیرخواه مردم ، صوفی مشرب و کریم الاخلاق بوده است .گاهی به فارسی و کردی شعر می گفته و «فانی» تخلص می کرده و در سنه 1361 ه.ق در گذشته است :
وه ره ئه ی دل وه کو په روانه عیشق په یدا که به
دوری شمعی شه رعی ئه نوه راصه دسوز به رپا که
طه رفداری شه ریعه ت شیره وه ک صدیق وفاروقه
له حیزه فیلی ریوی بووله هه ب یا جه هل بی باکه
قه بولی که ی به لوطفی خوت خودایا ئه م ته مه ننایه
به حه ققی ئه وکه سه ی فه رموته پیی «لولاک لولاک»