ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
آقا عنایت فرزند آقا هدایت بن ملا نشأت با خوانین جوانرود قرابت داشته . او هم جزء دستگیرشدگان سران عشایر بوده و پس از ده سال زندان در اصفهان ، به سال 1320 شمسی آزاد گردید . انسانی فهیم ، وزین و اهل شعر و ادب بود در سال 1335 ه ش برابر با سال 1376 ق در سن 75 سالگی در قریة که لی جوانرود در گذشت . از شعر فارسی ایشان در زندان :
خداوندا چه باید کرد ، شد عمری گرفتارم به زندان بلا محکوم مأمورین غدّارم
شکایتها به دل دارم از این حکام خون آشام که پندارند چون آنانم و فردی تبه کارم
«عنایت» را جگر خون است ز این اوضاع آشفته مگر با لطف خود کاری کند خلاق دادارم